Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Τρία χρόνια μετά τα Vista, η Microsoft λανσάρει τα Windows 7

Παγκόσμιο ντεμπούτο

Ρέντμοντ,
Ουάσινγκτον


Τα Windows 7 φτάνουν την ερχόμενη Τρίτη 26 Οκτωβρίου στα καταστήματα χωρίς τις εκδηλώσεις και τις τυμπανοκρουσίες που συνόδευσαν την άφιξη των Vista τον Ιανουάριο του 2007. Η Microsoft ελπίζει πάντως ότι το νέο λειτουργικό θα αποζημιώσει όσους έμειναν δυσαρεστημένοι από την προηγούμενη έκδοση.

Ο κολοσσός του λογισμικού επιμένει ότι τα Windows Vista ήταν επιτυχή, πολλοί όμως απέφυγαν να τα εγκαταστήσουν λόγω της ασυμβατότητας με παλαιότερες εφαρμογές, των υψηλών απαιτήσεων συστήματος και των ενοχλητικών προειδοποιητικών μηνυμάτων.

Τα Windows 7 αντίθετα έχουν κερδίσει καλές κριτικές, καθώς ξεκινούν ταχύτερα, τρέχουν ακόμα και σε φθηνούς υπολογιστές netbook και υποστηρίζουν τις νέες οθόνες «πολλαπλής αφής» (multitouch).

Από τις έξι διαφορετικές εκδόσεις των Windows 7, διαθέσιμες στα 32 και τα 64 bit, ορισμένες απευθύνονται σε εταιρικούς πελάτες και για τις αναπτυσσόμενες αγορές, ενώ στα ράφια των καταστημάτων θα εμφανιστούν κυρίως τρεις εκδόσεις:

Home Premium (204,99 ευρώ με ΦΠΑ εκτιμώμενη τιμή λιανικής), Professional (319,99 ευρώ) και Ultimate (334,99 ευρώ) για τους πιο απαιτητικούς.

Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στο λανσάρισμα των Vista τον Ιανουάριο του 2007, όταν η Microsoft είχε προσλάβει διασημότητες και ακροβάτες για τις εκδηλώσεις προώθησης στη Νέα Υόρκη, τα Windows 7 θα φτάσουν με λιγότερους πανηγυρισμούς.

Ορισμένα καταστήματα στις ΗΠΑ και τη Βρετανία θα ανοίξουν από τα μεσάνυχτα για τους πρώτους πελάτες και το πρωί θα ακολουθήσει εκδήλωση στη Νέα Υόρκη με τη συμμετοχή του διευθύνοντος συμβούλου της Microsoft Στιβ Μπάλμερ.

Η άφιξη των Windows 7 συμπίπτει και με τα εγκαίνια του πρώτου καταστήματος της Microsoft, που βρίσκεται στο Σκότσντεϊλ της Αριζόνα, καθώς και του πρώτου καφέ της Microsoft στο Παρίσι.

[via]

Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Βάσεις Πανελλαδικών Εξετάσεων 2009

Θα βρείτε τις βάσεις τόσο του 2009 όσο και των προηγούμενων χρόνων(μέχρι το 2006) στην σελίδα exams.ert.gr

Αν συνεχίσουν την ¨οριακή"(!) άνοδο τα πανεπιστήμια, του χρόνου θα πρέπει να έχουμε επέκταση της βαθμολογίας πέρα από το 20...

Συγχαρητήρια σε όσους πέτυχαν τον στόχο τους.
Καλή δύναμη σε αυτούς που δεν μπόρεσαν να φτάσουν αυτό που ήθελαν.
Καλή υπομονή στους επόμενους που θα θελήσουν να διεκδικήσουν μια θέση σε κάποια σχολή..

Αυτά..Καλή συνέχεια

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Αύριο στις 10 π.μ. η ανακοίνωση των βάσεων


Αύριο στις 10.00 π.μ. θα δοθούν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν μετά τις 10.00 π.μ. της ίδιας ημέρας να πληροφορούνται τα αποτελέσματα μέσω της ιστοσελίδας του Υπουργείου (http://www.ypepth.gr) πληκτρολογώντας τον οκταψήφιο κωδικό αριθμό τους και τα τέσσερα αρχικά γράμματα των προσωπικών τους στοιχείων (Επώνυμο – Όνομα –Πατρώνυμο - Μητρώνυμο).

Την ίδια ημέρα τα αποτελέσματα θα αποσταλούν ηλεκτρονικά στις Διευθύνσεις και τα Γραφεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης προκειμένου να εκτυπωθούν ονομαστικές καταστάσεις των επιτυχόντων και να προωθηθούν στα σχολεία ευθύνης τους για ενημέρωση των ενδιαφερομένων.

[via]

Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Φαντασμαγορική βροχή από αστέρια θα φωτίσει και πάλι τον ουρανό

Με λίγη καλή τύχη, αυτό είναι το θέαμα που θα απολαύσουμε

Το φαντασμαγορικό θέαμα που προσφέρει η βροχή των διαττόντων αστέρων, γνωστοί ως Περσείδες επειδή η περιοχή του ουρανού από την οποία φαίνεται να ξεκινούν είναι ο βόρειος αστερισμός του Περσέα, θα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν οι κάτοικοι της Γης, απόψε και το βράδυ της Τετάρτης.

Σύμφωνα με τους αστρονόμους, οι Περσείδες οφείλονται στον κομήτη 109P/Swift-Tuttle που κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον ήλιο κάθε 130 χρόνια.

Οι διάττοντες που παρατηρούμε (κάτι που πιθανότατα συμβαίνει εδώ και τουλάχιστον 2.000 χρόνια), είναι τα σωματίδια σκόνης και βράχων που άφησε πίσω του ο κομήτης αυτός κατά την πορεία του μέσα από το ηλιακό σύστημα.

Καθώς η Γη περνά μέσα από το νέφος σωματιδίων που άφησε ο κομήτης, υπό τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες, στο νυχτερινό ουρανό μπορεί να λάβει χώρα ένα πραγματικό θέαμα.

Το μέγιστο της «βροχής» συνήθως γίνεται αντιληπτό στις 11-13 Αυγούστου κάθε χρόνου, ενώ Περσείδες παρατηρούνται περίπου από τις 23 Ιουλίου έως τις 20 Αυγούστου, με μέσο ωριαίο ρυθμό περίπου 60-80 μετεώρων ανά ώρα.

Το φαινόμενο γίνεται βασικά αντιληπτό στο βόρειο ημισφαίριο, ενώ στο νότιο ημισφαίριο μπορούν να το δουν λίγοι μόνο τυχεροί που βρίσκονται οριακά νότια του ισημερινού.

Πολλοί από τους διάττοντες (πεφταστέρια) των Περσείδων είναι ιδιαίτερα φωτεινοί και αφήνουν ένα έντονο «ίχνος» πίσω τους, καθώς συγκρούονται με την γήινη ατμόσφαιρα και υπερθερμαίνονται, για αυτό η συγκεκριμένη «βροχή» έχει αποκτήσει τη φήμη ότι μπορεί να είναι ιδιαίτερα θεαματική -κάτι που εξαρτάται άμεσα από τα αν θα υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό, καθώς και από το κατά πόσον το σημείο παρατήρησης θα βρίσκεται μακριά από τη φωτορύπανση των πόλεων και θα επιτρέπει την θέαση σε έναν όσο γίνεται πιο σκοτεινό ουρανό.

Ο αριθμός πάντως των διαττόντων αστέρων που παρατηρούνται, μειώνεται πλέον διαχρονικά, καθώς ο κομήτης απομακρύνεται προς το εξωτερικό ηλιακό σύστημα μετά το πέρασμά του από το περιήλιο το 1992 (η δραστηριότητα αυξάνεται όταν ο κομήτης βρίσκεται κοντά στο περιήλιο, καθώς η περιοχή κοντά στον κομήτη είναι πιο πυκνή σε σωματίδια).

Σύμφωνα με τους αστρονόμους - επαγγελματίες και ερασιτέχνες- οι καλύτερες ώρες παρατήρησης για τις Περσείδες είναι λίγο πριν το ξημέρωμα, κάτι που μπορεί να γίνει και με γυμνό οφθαλμό.

Το φαινόμενο γενικά καλύπτει όλο τον ουρανό, οπότε αν κανείς είναι ξαπλωμένος, μπορεί να έχει στο οπτικό πεδίο του ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι του ουρανού. Συνίσταται επίσης να μην κοιτάζει κανείς το φεγγάρι, γιατί αυτό μειώνει τη νυχτερινή όρασή του.

[via]

Όπως και πέρυσι πιστές στο ραντεβού τους.
Όσοι έχετε την δυνατότητα απολαύστε το φαινόμενο. Εγώ την κάνω για ένα πιο σκοτεινό μέρος. Καλή παρατήρηση

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Κλείνει ο Ελεύθερος Τύπος

Απο την ιστοσελίδα του Ελεύθερου τύπου e-tipos.com




«ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.»
«ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ CITY Α.Ε.»
22 Ιουνίου 2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009, οι Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων της ανωνύμου εταιρίας με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.» που εκδίδει τις εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής» και της εταιρίας «Ραδιοφωνικές Επιχειρήσεις CITY Α.Ε.». Οι Γενικές Συνελεύσεις αποφάσισαν ομόφωνα τη λύση και θέση σε εκκαθάριση των εν λόγω εταιριών.
Η εξέλιξη αυτή, είναι αποτέλεσμα της οριστικής επιλογής του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να αποχωρήσουν οριστικά από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η συνέχιση ζημιογόνων αποτελεσμάτων οδήγησε στην απόφαση αυτή.
Όταν πριν από τρία χρόνια αναλήφθηκε η ευθύνη του «Ελεύθερου Τύπου» στόχος δεν ήταν μόνο η διάσωση ενός ιστορικού τίτλου. Στόχος ήταν και η συμβολή στην αναζήτηση μιας νέου τύπου και ταυτόχρονα ευρύτερης δημόσιας συζήτησης και μάλιστα σε μια φάση αλλαγών και μετάβασης που χαρακτηρίζει την εποχή μας.
Στο συνολικό εγχείρημα του «Ελεύθερου Τύπου» επενδύθηκαν μεγάλοι οικονομικοί πόροι. Κυρίως όμως και πρώτιστα κινητοποιήθηκαν σημαντικοί ανθρώπινοι πόροι, τόσο στην εφημερίδα, όσο και στο ραδιοφωνικό σταθμό.
Η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε.
Το μοντέλο ενημέρωσης που κυριάρχησε στον τόπο μας, η συνεχιζόμενη συσσώρευση ζημιών σε συνδυασμό με τις αρνητικές προοπτικές του κλάδου, μαζί με την πεποίθηση ότι ένα Μέσο Ενημέρωσης δεν νοείται να λειτουργεί με μεγάλες ζημίες και αυτό να συνεχίζεται επί μακρόν, χωρίς να οδηγεί σε παρανοήσεις, συνετέλεσαν στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας των παραπάνω αποφάσεων.
Οι εταιρίες θα εκπληρώσουν πλήρως τις υποχρεώσεις τους έναντι των εργαζομένων και όλων των συνεργατών τους.
Σε όλους εκείνους που προσπάθησαν τα χρόνια αυτά, ανήκει ένα μεγάλο «ευχαριστώ».


Απο tanea.gr

Απόφαση για λύση και εκκαθάριση της εταιρείας που εκδίδει τον «Ελεύθερο Τύπο» και τον «Τύπο της Κυριακής» έλαβε η Γενική Συνέλευση του «Ιδρύματος Τύπου». Ανάλογη απόφαση πήρε και η Γενική Συνέλευση της εταιρείας «Ραδιοφωνικές Επιχειρήσεις City» που ελέγχει τον City FM.

Η εταιρεία σε ανακοίνωσή της διαβεβαιώνει ότι θα καλυφθούν όλες οι υποχρεώσεις της προς τους περίπου εργαζομένους, που είναι περίπου 500, δημοσιογράφοι και διοικητικό προσωπικό σε ραδιόφωνο και εφημερίδα. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν προγραμματίσει γενική συνέλευση για τις 7 το απόγευμα.

Η «ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.» είχε συσσωρεύσει μεγάλες ζημιές τα τελευταία χρόνια, γεγονός που επισημαίνεται και στην ανακοίνωσή της. Συγκεκριμένα, το 2006, οπότε ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου ανέλαβαν τα ηνία της εφημερίδας, ο «Ελεύθερος Τύπος» είχε ζημιές 16 εκατομμύρια ευρώ. Το 2007, μετά το εγχείρημα της ριζικής ανανέωσης του φύλλου, οι ζημιές εκτινάχθηκαν στα 34 εκατομμύρια ευρώ.

Στο μεταξύ, διαμαρτυρόμενη για την απόφαση, η ΕΣΗΕΑ κήρυξε 24ωρη απεργία σε όλα τα ΜΜΕ από τις 5 μ.μ. σήμερα ως τις 5 μ.μ. αύριο.

Λόγω της 24ωρης απεργίας της ΕΣΗΕΑ, δε θα ανανεώνεται η ύλη του site των ΝΕΩΝ και δε θα δημοσιεύονται σχόλια των αναγνωστών μέχρι αύριο Τρίτη, στις 5 μ.μ.


Αναλυτικά η ανακοίνωση για τον «Ελεύθερο Τύπο»
«Πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009, οι Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων της ανωνύμου εταιρίας με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.» που εκδίδει τις εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής» και της εταιρίας «Ραδιοφωνικές Επιχειρήσεις CITY Α.Ε.». Οι Γενικές Συνελεύσεις αποφάσισαν ομόφωνα των εν λόγω εταιριών.
Η εξέλιξη αυτή, είναι αποτέλεσμα της οριστικής επιλογής του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να αποχωρήσουν οριστικά από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η συνέχιση ζημιογόνων αποτελεσμάτων οδήγησε στην απόφαση αυτή.

Όταν πριν από τρία χρόνια αναλήφθηκε η ευθύνη του «Ελεύθερου Τύπου» στόχος δεν ήταν μόνο η διάσωση ενός ιστορικού τίτλου. Στόχος ήταν και η συμβολή στην αναζήτηση μιας νέου τύπου και ταυτόχρονα ευρύτερης δημόσιας συζήτησης και μάλιστα σε μια φάση αλλαγών και μετάβασης που χαρακτηρίζει την εποχή μας.
Στο συνολικό εγχείρημα του «Ελεύθερου Τύπου» επενδύθηκαν μεγάλοι οικονομικοί πόροι. Κυρίως όμως και πρώτιστα κινητοποιήθηκαν σημαντικοί ανθρώπινοι πόροι, τόσο στην εφημερίδα, όσο και στο ραδιοφωνικό σταθμό.

Η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε.

Το μοντέλο ενημέρωσης που κυριάρχησε στον τόπο μας, η συνεχιζόμενη συσσώρευση ζημιών σε συνδυασμό με τις αρνητικές προοπτικές του κλάδου, μαζί με την πεποίθηση ότι ένα Μέσο Ενημέρωσης δεν νοείται να λειτουργεί με μεγάλες ζημίες και αυτό να συνεχίζεται επί μακρόν, χωρίς να οδηγεί σε παρανοήσεις, συνετέλεσαν στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας των παραπάνω αποφάσεων.
Οι εταιρίες θα εκπληρώσουν πλήρως τις υποχρεώσεις τους έναντι των εργαζομένων και όλων των συνεργατών τους.

Σε όλους εκείνους που προσπάθησαν τα χρόνια αυτά, ανήκει ένα μεγάλο «ευχαριστώ».


ΕΣΗΕΑ: 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΙΣ 17.00

Η αιφνιδιαστική απόφαση της οικογένειας Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου, ιδιοκτητών των εφημερίδων Ελεύθερος Τύπος και Τύπος της Κυριακής, του ραδιοσταθμού «CITY 99,5» και του ειδησεογραφικού site του Ομίλου, να πετάξουν στο δρόμο 450 συναδέλφους μας, κλείνοντας τα συγκεκριμένα ΜΜΕ, αποτελεί πρόκληση και «αιτία πολέμου» για όλους τους εργαζόμενους στην ενημέρωση, ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας.

Η δραματική αυτή εξέλιξη έρχεται να προστεθεί στις καθημερινές, πλέον, απολύσεις και τη ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεων ενημέρωσης. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τα τελευταία επεισόδια του δράματος με απλήρωτους ή απολυμένους εργαζόμενους στην «ΕΞΠΡΕΣ», τον «ΣΚΑΪ», τον «ALTER», το «
STAR », τη «ΧΩΡΑ», το «DERBY», την «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», τον «ΞΕΝΙΟ», με την αυθαιρεσία και αδιαφάνεια για τους συμβασιούχους στην ΕΡΤ.

Συνάδελφοι, δεν πάει άλλο. Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ σε έκτακτη σημερινή του συνεδρίαση αποφάσισε, ομόφωνα, και σε συνεργασία με τις άλλες Ενώσεις του Κλάδου τα εξής:

1. Κηρύσσει 24ωρη απεργία από σήμερα, 22/6/2009, στις 17.00 σε όλα τα ΜΜΕ, έντυπα, ραδιοτηλεοπτικά και ψηφιακά, ιδιωτικά, δημόσια ή δημοτικά.

2. Καλεί σε απεργιακή συγκέντρωση στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ αύριο Τρίτη, 23/6/2009, στις 12.00 το μεσημέρι και πορεία στη Βουλή.

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ προειδοποιεί την Κυβέρνηση, τα Πολιτικά Κόμματα και τις εργοδοτικές Ενώσεις , ότι ο αγώνας θα κλιμακωθεί. Τα σχέδια απαξίωσης της ενημέρωσης και εξαθλίωσης των εργαζομένων δεν θα περάσουν.

Δηλώσεις Αντώναρου

λύπη της κυβέρνησης για κάθε μέσο ενημέρωσης που παύει να λειτουργεί εξέφρασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος, αναφερόμενος στο κλείσιμο του Eλεύθερου Τύπου και του City.

«Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για μια εφημερίδα με μια μεγάλη, ιστορική παράδοση και διαδρομή. Κάθε φωνή πληροφόρησης συμβάλλει, ενισχύει την ποιότητα της Δημοκρατίας στη χώρα μας», τόνισε.

Με αφορμή άλλη σχετική ερώτηση, σημείωσε πως δεν σχολιάζει επιχειρηματικές αποφάσεις και ότι «η πολυφωνία στη χώρα μας είναι εξασφαλισμένη».


Μέτρα για τους εργαζόμενους ζητά το ΚΚΕ

Tην αλληλεγγύη του σε όλους τους εργαζομένους του «Ελεύθερου Τύπου» και του City εκφράζει το ΚΚΕ δεσμευόμενο πως θα σταθεί στο πλευρό τους για το δικαίωμά τους σε σταθερή εργασία.

Σε ανακοίνωσή του που εξέδωσε μετά την ανακοίνωση για το κλείσιμο των προαναφερθέντων ΜΜΕ, ζητεί από την κυβέρνηση τη λήψη μέτρων προκειμένου να διασφαλισθεί επίδομα ανεργίας, επί όσο διάστημα θα είναι άνεργοι, σε όλους τους δημοσιογράφους και εργαζομένους σε αυτά τα Μέσα, ανεξάρτητα από τη σύμβαση και τις σχέσεις εργασίας που είχαν. Επίσης ζητεί πάγωμα όλων των δανείων και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

[via]
-------------------

Δεν είναι οτι καλύτερο να βλέπεις να βρίσκονται ξαφνικά στο δρόμο 450 άνθρωποι.. Κατι πάντως μου λέει οτι θα περάσει λίγος καιρός και θα "αναστηθεί" ο ΕΤ(οπως το Derby, εκλεισε ένα μήνα και μετα ξανα άνοιξε..) απλος οταν θα ξανα επιστρέψει θα κάνει "πολύ φασαρία" και θα έχει αρκετά κέρδη...κάτι τέτοιο ίσως να συμβεί.

Αν δεν κάνω λάθος η τελευταία έκδοση του ΕΤ ήταν στις 22/06/09

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Μερικές Φωτογραφίες απο το Μουσείο της Ακρόπολης

Αυτές τις φωτογραφίες τις κατέβασα από το BBC...οξύμωρο ε;
Πατήστε πάνω τους για να τις δείτε σε μεγαλύτερη ανάλυση..



ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

Το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης βρίσκεται στην ιστορική περιοχή του Μακρυγιάννη, νοτιανατολικά του Ιερού Βράχου. Απέχει μόνο 300 μέτρα από την Ακρόπολη και περίπου δύο χιλιόμετρα από το Σύνταγμα. Άμεση πρόσβαση από το σταθμό του μετρό "Ακρόπολη", στην ανατολική παρυφή του χώρου του Μουσείου.

Πολλοί Έλληνες αλλά και μεγάλος αριθμός Βρετανών πιστεύουν ότι το σύγχρονο μουσείο θα συμβάλλει στην επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα που σήμερα επιδεικνύονται στο Βρετανικό Μουσείο. Η διεκδίκηση της επιστροφής τους αποκτά νέα διάσταση μετά την ανέγερση του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως.

Τα απόντα γλυπτά, γνωστά και ως Ελγίνεια, διακοσμούσαν αρχικά τον Παρθενώνα και άλλα κτίσματα της Ακρόπολης και αντιπροσωπεύουν περισσότερα από τα μισά των γλυπτικών διακοσμήσεων της ιστορικής τοποθεσίας. Αφαιρέθηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα και η επιστροφή τους υπήρξε σημαντικό θέμα για τις ελληνικές κυβερνήσεις για πολλά χρόνια.

Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΟΑΝΜΑ (Οργανισμός Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης) είναι ο καθηγητής αρχαιολογίας Δημήτριος Παντερμαλής και αντιπρόεδρος ο καθηγητής οικονομικών Γεώργιος Αγαπητός.Η κατασκευή άρχισε το Νοέμβριο του 2004

Το Μουσείο θα έχει περίπου 4.000 εκθέματα. Η συνολική του έκταση είναι 21.000 τμ ενώ διαθέτει εκθεσιακό χώρο 14.000 τμ σε αντίθεση με τα 1.450 τμ του παλαιού μουσείου επάνω στο Βράχο.

Ιστορία:

Τα μνημεία της Ακρόπολης άντεξαν στις καταστροφές που συνέβησαν τόσο στους αρχαίους χρόνους όσο και στο Μεσαίωνα. Ως τον 17ο αιώνα, ξένοι περιηγητές απέδιδαν μια ανέπαφη εικόνα των μνημείων και αυτή ήταν η κατάσταση ως τα μέσα του ίδιου αιώνα, όταν τα Προπύλαια, που είχαν μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη, ανατινάχτηκαν. Τριάντα χρόνια αργότερα, οι Οθωμανοί κατακτητές αποσυναρμολόγησαν το γειτονικό ναό της Αθηνάς Νίκης για να χρησιμοποιήσουν το υλικό του στην ενίσχυση της οχύρωσης της Ακρόπολης. Ζοφερή χρονιά για την Ακρόπολη ήταν το 1687, όταν πολλά αρχιτεκτονικά μέλη του ναού διασκορπίστηκαν γύρω από το βράχο της Ακρόπολης, λόγω μιας βόμβας των Ενετών. Ξένοι επισκέπτες ψάχνοντας μέσα στα χαλάσματα πήραν αρχαία θραύσματα ως αναμνηστικά. Τον 19ο αιώνα, ο Λόρδος Elgin αφαίρεσε αρχιτεκτονικά γλυπτά από τη ζωφόρο, τις μετόπες και τα αετώματα του Παρθενώνα.

Το 1833 αποσύρθηκε η τουρκική φρουρά από την Ακρόπολη. Αμέσως μετά την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους άρχισαν συζητήσεις για την κατασκευή ενός μουσείου για την Ακρόπολη πάνω στο Βράχο. Το 1863, αποφασίστηκε να χτιστεί το μουσείο σε χώρο νοτιοανατολικά του Παρθενώνα και στις 30 Δεκεμβρίου του 1865 έγινε η θεμελίωση.

Το οικοδομικό πρόγραμμα για το Μουσείο προέβλεπε το ύψος του κτιρίου να μην υπερβαίνει το στυλοβάτη του Παρθενώνα. Με έκταση μόλις 800 τ.μ. το κτήριο αποδείχθηκε γρήγορα ακατάλληλο να στεγάσει τα ευρήματα των μεγάλων ανασκαφών της Ακρόπολης που άρχισαν το 1886. Ένα δεύτερο μουσείο, το Μικρό Μουσείο, αναγγέλθηκε το 1888. Κατά τα έτη 1946-1947, το δεύτερο Μουσείο κατεδαφίστηκε ενώ το αρχικό επεκτάθηκε σημαντικά.

Από τη δεκαετία του 1970 φάνηκε ότι το Μουσείο δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει ικανοποιητι
κά στα μεγάλα πλήθη των επισκεπτών του. Η ακαταλληλότητα του χώρου συχνά προκαλούσε προβλήματα και υποβάθμιζε το αισθητικό αποτέλεσμα που ήθελε να επιτύχει η έκθεση των αριστουργημάτων του Βράχου.

Την ανάγκη αυτή για τη δημιουργία ενός νέου Μουσείου της Ακρόπολης διατύπωσε πρώτος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τον Σεπτέμβριο του 1976, οριοθετώντας και τον χώρο στον οποίο τελικά κτίστηκε το νέο Μουσείο. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τη διορατική του ματιά, έθεσε ως αναγκαιότητα για την Ελλάδα, την κατασκευή ενός νέου Μουσείου που θα διέθετε όλες τις απαραίτητες τεχνικές εγκαταστάσεις για τη συντήρηση των ανεκτίμητων έργων της Ελληνικής τέχνης και όπου θα μεταφέρονταν τα γλυπτά του Παρθενώνος, οι Καρυάτιδες και όσα γλυπτά βρίσκονταν στις αποθήκες του παλαιού Μουσείου.

Για τους λόγους αυτούς, διεξήχθησαν δύο αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί το 1976 και το 1979. Το 1989 η Μελίνα Μερκούρη, που ως Υπουργός Πολιτισμού ταύτισε την πολιτική της με τη διεκδίκηση της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο, κίνησε ένα νέο διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού ακυρώθηκαν μετά την αποκάλυψη μιας μεγάλης οικιστικής περιοχής στο οικόπεδο Μακρυγιάννη που χρονολογείται από τους προϊστορικούς ως τους βυζαντινούς χρόνους. Η ανασκαφή έπρεπε να ενταχθεί μέσα στο Νέο Μουσείο.

Το 2000, ο Οργανισμός Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης (ΟΑΝΜΑ) ανακοίνωσε πρόσκληση για συμμετοχή σε ένα νέο διαγωνισμό, ο οποίος ήταν σύμφωνος με τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός ο διαγωνισμός τελεσφόρησε και απένειμε το πρώτο βραβείο στον Bernard Tschumi με τον Μιχάλη Φωτιάδη.

Σήμερα, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι στο σύνολό του 25,000 τ.μ. και διαθέτει εκθεσιακούς χώρους με εμβαδόν 14,000 τ.μ., δέκα φορές μεγαλύτερους από ότι στο παλιό Μουσείο. Το νέο Μουσείο προσφέρει όλες τις υπηρεσίες που απαιτούνται από ένα παγκόσμιο μουσείο του 21ου αιώνα.

Ανοίγει τις πύλες του το Μουσείο της ΑκρόποληςΣτις 8 το βράδυ πραγματοποιούνται τα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, παρουσία της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας της χώρας και προσωπικοτήτων από τη διεθνή πολιτική και πολιτιστική σκηνή.

Ένα μοναδικό οπτικοακουστικό θέαμα περιμένει τους επισκέπτες, καθώς μέσω βίντεο θα προβάλλονται στους τοίχους των κοντινών κτιρίων εικόνες εκθεμάτων που «ζωντανεύουν» με την βοήθεια της τεχνολογίας.

Τα περίπου 4.000 εκθέματα του νέου Μουσείου μοιράζονται στην αίθουσα των Κλιτύων Ακρόπολης (λίγο πριν την είσοδο του επισκέπτη, στις κύριες εκθεσιακές ενότητες του Μουσείου), στην αίθουσα με τα Αρχαϊκά (όπου Κούροι, Κόρες και Ιππείς λούζονται από το φυσικό φως που διαχέεται στις λεπτομέρειες των αγαλμάτων ) και τέλος στην αίθουσα του Παρθενώνα, όπου για πρώτη φορά εκτίθεται σε πλήρη ανάπτυξη η Ζωφόρος του Ναού, οι Μετόπες και τα Αετώματα.

Η συνολική έκταση του Μουσείου είναι 21.000 τ.μ, ενώ διαθέτει εκθεσιακό χώρο 14.000 τ.μ σε αντίθεση με τα 1450 τ.μ του παλαιού Μουσείου επάνω στον Βράχο.

Ο πρόεδρος του Μουσείου, καθηγητής Αρχαιολογίας, Δημήτρης Παντερμαλής ανέφερε ότι χρειάζονται περίπου τρεις ώρες, για να έχει ο επισκέπτης μια ολοκληρωμένη εικόνα στο πλαίσιο μιας μαζικής ξενάγησης. Οπως επισήμανε, το σκεπτικό της έκθεσης είναι να δημιουργείται στον επισκέπτη «η αίσθηση του περιπάτου, προκειμένου να συνειδητοποιεί τον τόπο που βρίσκονται οι ανασκαφές και τα έργα της έκθεσης».

Ο αρχιτέκτονας του Μουσείου Μπερνάρ Τσουμί, δήλωσε ότι «ο Παρθενώνας είναι ένα από τα πλέον τέλεια κτίρια, το οποίο έχει ασκήσει επιρροή επί αιώνες σε γενεές δυτικών αρχιτεκτόνων». «Αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε, ήταν να είμαστε όσο το δυνατόν απλοί, καθαροί και ακριβείς στη δημιουργία οπτικής σχέσης μεταξύ του Παρθενώνα, του Μουσείου και του ευρύτερου αρχαιολογικού χώρου», τόνισε.

Ο συνολικός προϋπολογισμός ανέγερσης του Μουσείου ανήλθε στα 130 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων το 30% έχει καλυφθεί από κοινοτικά κονδύλια. Βρίσκεται στην ιστορική περιοχή του Μακρυγιάννη, νοτιανατολικά του ιερού βράχου. Απέχει μόνο 300 μέτρα από την Ακρόπολη και περίπου δύο χιλιόμετρα από το Σύνταγμα. Άμεση πρόσβαση υπάρχει από το σταθμό του μετρό «Ακρόπολη», στην ανατολική παρυφή του χώρου του Μουσείου.

Από τις 21 ως τις 23 Ιουνίου θα μπορεί κανείς να επισκεφθεί το Μουσείο μόνο εφόσον έχει κάνει κράτηση μέσω του συστήματος e-ticheting. Η επίσκεψη-ξενάγηση θα γίνεται τις τρεις αυτές ημέρες σε τρεις χρονικές ζώνες στις 9 το πρωί, στις 11 το πρωί και στις 6 το απόγευμα και κάθε ζώνη θα έχει 250 άτομα. Δηλαδή για αυτές τις τρεις ημέρες 2.250 άτομα από την Ελλάδα, από όλο τον κόσμο, θα ξεναγηθούν με αυτή τη διαδικασία.

Η τιμή του εισιτηρίου για το 2009 δεν θα ξεπεράσει το 1 ευρώ, ενώ το 2010 θα φτάσει τα 5 ευρώ. Από το 2011 η τιμή του εισιτηρίου θα προβλεφθεί με ειδική μέριμνα για τις κατηγορίες ηλικιωμένων, παιδιών, φοιτητών, αναπήρων, ενώ με το σύστημα ηλεκτρονικής κράτησης θα προσδιορίζεται ακόμα και η ώρα της επίσκεψης στο Μουσείο.

Μέχρι στιγμής, έχουν πωληθεί τουλάχιστον 10.000 ηλεκτρονικά εισιτήρια.

Επισημαίνεται ότι λόγω των εγκαινίων, τα οποία θα μεταδοθούν από 37 κάμερες, η στάση και στάθμευση των οχημάτων απαγορεύεται στους δρόμους γύρω από το Μουσείο, ενώ η κυκλοφορία θα διακοπεί από τις 3 το μεσημέρι έως το τέλος των εκδηλώσεων. Τα μέτρα ασφαλείας είναι δρακόντεια.

[via],[via],[via]

Παρακολουθήστε ζωντανά τα επίσημα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης το Σάββατο 20 Ιουνίου 2009 πατώντας ΕΔΩ!


Πατήστε πάνω στην εικόνα και μπείτε και στη Ιστοσελίδα του Μουσείου


Για μιά ακόμη φορά το μουσείο της Ακρόπολης έγινε θέμα για κομματικές συζητήσεις τύπου" Όχι ΕΓΩ το έχτισα,όχι εγώ το άρχισα ,όχι ΕΓΩ το συνέχισα, οχι ΕΓΩ το τελείωσα,ΕΓΩ προσπάθησα περισσότερο,ΕΓΩ έφαγα λιγότερο απο τα κονδύλια της.."μπλα μπλα μπλα μπλα....

Τόσο κρίμα...ένα τέτοιο μνημείο Κόσμημα να θέλουν να το "βάψουν" τα 2 με-γάλα κόμματα ή τα μικρότερα να θέλουν άρον άρον κάτι να πουν για να κάνουν την διαφορά και ας είναι...(ας μην εκφραστώ ελεύθερα)...αυτό που θα πουν. Τι κρίμα τόσο στενόμυαλοι πολιτικοι να είναι στην βουλή,(απο το μεγαλύτερο μέχρι και το μικρότερο κόμμα..εκτός ελαχίστων εξερέσεων). Πραγματικά πιστεύω οτι δεν μπορούν να εκτιμήσουν ούτε αυτο που συμβαίνει ούτε και αυτο που σημαίνει αυτό το μνημείο για εμάς και για όλο τον κόσμο αλλίως δεν θα τα έκαναν όλα αυτά..

Σήμερα θα πλακώσουν 37 κάμερες απο όλο τον κόσμο.Ελπίζω για μια φορα να σταθούν αντάξιοι στο επίπεδο που τους αρμόζει, να αφήσουν την μικροψυχία τους στην άκρη και για λίγα λεπτά να νιώσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ την ντροπή για το τι είχαμε και για το πως το καταντήσαμε αλλα και αντίθετα να πάρουμε μία νότα αισιοδοξίας για να συνεχίσουμε να βαδίσουμε...

Αχ Ελλάδα...

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

CERN(08 June 2009)-The CLOUD experiment - where particle physics meets climate science - starts getting ready to take data:

On CLOUD nine

The team from the CLOUD experiment - the world’s first experiment using a high-energy particle accelerator to study the climate - were on cloud nine after the arrival of their new three-metre diameter cloud chamber. This marks the end of three years’ R&D; and design, and the start of preparations for data taking later this year.

The CLOUD team will be able to recreate the conditions

of any part of the atmosphere inside the new chamber,

from the polar stratosphere to the low level tropics.

The link between cosmic rays and climate change is one that has been hotly debated over the past decade, grabbing the attention of the media. The idea revolves around the possibility that particles entering the atmosphere from space can affect cloud formation, which in turn affects the climate. But despite the controversy surrounding the theory, the central question – ‘do cosmic rays help create clouds?’ – has barely been tested in a laboratory before.

The new chamber arrives in the East Hall.

Once carefully cleaned the chamber will be turned

sideways onto its legs ready for the beam of ‘cosmic rays’.

The CLOUD (Cosmics Leaving OUtdoor Droplets) experiment here at CERN will be one of the first experiments in the world directly to test the effect of cosmic rays on cloud formation under controllable laboratory conditions. The experiment’s three-metre diameter aerosol/cloud chamber arrived on Wednesday 20 May. This crucial piece of the experiment will be used to recreate carefully various conditions in the atmosphere.

The chamber is the culmination of three years’ research and design since the experiment was first approved in 2006. After being fitted with an array of sensitive analysing instruments, it will be carefully cleaned, tested and calibrated. The team hope to start collecting data later this year.

"I think the evidence for a link between reconstructions of past climate change and solar activity is too strong to ignore," explains Jasper Kirkby, Spokesperson for the CLOUD experiment. "There are a lot of observations showing that variations of the sun seem to be affecting the climate, but we don’t yet know what the mechanism for this is."

"The aim of CLOUD is to understand whether or not cosmic rays can affect clouds and climate, by studying the microphysical interactions of cosmic rays with aerosols, cloud droplets and ice particles." This is one of the possible mechanisms for solar-climate variability since the solar wind – the stream of charged particles ejected from the sun – varies over time and affects the intensity of the cosmic rays that reach the Earth.

"The whole process is well understood except for whether or not cosmic rays do indeed affect clouds. If that process can be established then I think solar-climate variability will very rapidly change from being a controversial subject to one with a lot of respectability. If, on the other hand, we rule out the process then this will allow us to focus on other mechanisms that might be causing the link," continues Kirkby.

A beam from the Proton Synchrotron is used to create a beam of ‘artificial cosmic rays’. These can be carefully controlled and aimed into the new chamber, which is bristling with sensors like spectrometers, ice-crystal detectors and CCD cameras. With the addition of a thermal housing and control system next year the team will be able to recreate the conditions of any part of the atmosphere inside the chamber, from the polar stratosphere to the low level tropics.

"We can carefully control what is inside the chamber, but we can also control the cosmic rays," say Kirkby. Being able to test under controllable conditions is what makes CLOUD different from atmospheric observations. "If you measure something directly in the atmosphere then you can never be certain what caused it as there are so many changing variables to take into account."

Cloud formation strongly depends on certain trace gases in the atmosphere, and their concentrations inside the chamber need to be controlled precisely. So one of the big challenges is to make the chamber as clean as possible, which has involved CERN experts who are used to dealing with ultrahigh vacuum components for the accelerators. "But even by CERN standards, the CLOUD requirements are challenging. We control the concentrations of certain gases to better than one part per trillion, which is 4-6 orders of magnitude below what is necessary for most particle physics liquid or gaseous detectors".

This is the first time a particle accelerator has been used to study atmospheric and climate science and CLOUD therefore lies at an intersection between several different disciplines. The team includes atmospheric physicists and chemists, solar physicists, cosmic-ray physicists and particle physicists.

"CLOUD has a world-class experimental team, bringing together the leading aerosol and cloud physicists in Europe and America", says Kirkby. "Working on an interdisciplinary experiment is certainly exciting. Particle physics and atmospheric physics tend to approach things differently - there is almost a cultural difference. Particle physicists are always happier to look at the simplest, most fundamental systems, whereas most atmospheric and climate physicists approach from one of the most complex systems possible – namely the atmosphere and climate."

In fact, the team come from such a variety of disciplines that the Universities of Geneva and Lausanne have initiated a sociological PhD project on CLOUD to observe how interdisciplinary collaborations work.

For more information please visit the CLOUD website: http://cloud.web.cern.ch/cloud/

The full-length video of Jasper Kirkby’s recent CERN colloquium ‘Cosmic rays and Climate’ is available here:

http://indico.cern.ch/conferenceDisplay.py?confid=5257

[via]





* Πάτα εδώ για να δεις Οδηγίες για μετάφραση της ανάρτησης *

CERN(08 June 2009)-Final electrical interconnections.


In Sector 3-4 the full length of the beam lines have been closed and work is currently ongoing to finish the final electrical interconnections. Once that is completed, work will start to close up the W bellows - the large accordion-shaped sleeves between two magnets - and preparations can start to cool the sector down.


* Πάτα εδώ για να δεις Οδηγίες για μετάφραση της ανάρτησης *

Το Food For Thought στα Ελληνικά !!!

##Στην δεξιά στήλη υπάρχει το εικονίδιοαν πατήσετε τα υπογραμμισμένα γράμματα "Πάτα εδώ για να δεις ολες τις δημοσιεύσης στα Ελληνικά " θα μεταφραστεί όλο το blog στα Ελληνικά αλλα με κάποια σφάλματα στα βίντεο ή σε κάποιες λέξης ορολογίας.Δεν είναι και η καλύτερης ποιότητας μετάφραση αλλά βοηθάει στην κατανόηση##

CERN (25 May 2009)The LHC quench protection system & The latest from the LHC...

The LHC quench protection system

The new quench protection system (QPS) has the crucial roles of providing an early warning for any part of the superconducting coils and busbars that develop high resistance, as well as triggering the switch-off of the machine. Over 2000 new detectors will be installed around the LHC to make sure every busbar segment between magnets is monitored and protected.

One of the major consolidation activities for the LHC is the addition of two new detectors to the quench protection system. A magnet quench occurs when part of the superconducting cable becomes normally-conducting. When the protection system detects an increased resistance the huge amount of energy stored in the magnet chains is safely extracted and ‘dumped’ into specially designed resistors. In the case of the main dipole chain, the stored energy in a single LHC sector is roughly the same as the kinetic energy of a passenger jet at cruising speed.

The first new detector is designed to monitor the superconducting busbars, including the joints between segments – the part that caused the incident in Sector 3-4 last September. The new system can measure the busbar resistance to about 1 nano-ohm (one billionth of an ohm) and will provide an early warning for any joint that develops high resistance.

"With this detector in place, we would have caught the ‘bad joint’ in Sector 3-4 two days earlier – safely in time to prevent any damage", explains Knud Dahlerup-Petersen from the Quench Protection team. In total, 2132 of these detectors will be installed around the machine, so that every busbar segment between the magnets will be monitored.

The second new detector protects against ‘symmetric quenches’. It was originally planned to add this second phase of the protection system during the first winter shutdown period. In February this year, however, it was decided that the system should be in place before the LHC restart. "So it has been a real effort to catch up, but our group (TE/MPE) had a lot of help from other groups, mainly TE/EPC and other departments, in particular PH and EN, and we’re now fairly confident that the whole system will be ready in time", says Petersen.

Symmetric quenches were only discovered in June last year during the campaign of training quenches in sector 5-6. When a magnet quenches, a symmetric quench can occasionally occur in the neighbouring magnets. It is caused by the heat transfer between the magnets, but it is particularly difficult to detect as the quench develops identically in both parts of the magnet coils which are used for the quench signal. The existing detection system compares the voltage signals from the two coils to detect a resistive build-up in either one. However if the quench develops in both at the same time, the two voltage signals remain the same, and the quench goes unnoticed.

The new protection system monitors the voltage across 4 adjacent dipoles (or 2 adjacent quadrupoles), allowing a symmetric quench to be detected and also provides a back-up detection method for ‘normal’ (asymmetric) quenches. However, the 4-magnet measuring system is based on digital quench detector technology, as opposed to analogue electronics used in the present QPS system. "It is notoriously difficult to find digital electronics that will not degrade in the high-radiation environment, so we had to choose the components carefully." Says Petersen. "We have now fully radiation-tested the first prototype, and we are basically ready to start mass production of the so-called SymQ detector board."

The thousands of new detector boards will be housed in 436 crates around the LHC. As the complex design lead to a relatively long R&D period there’s now not enough time to tender production out to an external company. Therefore, a production line for assembling of the complete protection units has been set up in a CERN workshop.

Another important measure taken is the consolidation of the network of Uninterruptable Power Supplies (UPS), designed and operated by EN/EL. The UPS provide power to all the essential parts of the machine, including the quench protection system, even if there is a problem with the mains grid. However, the UPS was not completely fail-safe as certain parts were not fully redundant. During the energy extraction, which takes up to 6 minutes in the dipole circuits, the magnet system remained unprotected in the event of a UPS failure. New cables have been laid and modifications applied to the UPS to make sure that the part of the UPS which powers the QPS systems is completely backed-up.

The latest from the LHC

New test diagnostics are being developed to measure the electrical resistance of the copper component of the superconducting busbars, specifically within the interconnections that join the busbars together (see previous update) The first test is very precise but requires local access to the interconnection, which therefore needs to be open. A second test has been developed that can be performed externally using voltage tap connections. This allows the resistance of a 30-40m segment to be measured without opening interconnections. The two methods have been checked to give consistent results and can be used to identify the interconnections with the highest resistances, which are subsequently repaired. In parallel simulations and laboratory tests are also being carried out. All dipole interconnections in the four sectors have been measured at room temperature. Work is ongoing to measure the quadrupole lines, which have much longer busbar segments. A further test is currently being developed to be performed at cryogenic, but non-superconducting temperatures, to allow the rest of the machine to be checked.

The installation work on the pressure release ports of the inner triplets magnets has now been completed.

[via],[via]


* Πάτα εδώ για να δεις Οδηγίες για μετάφραση της ανάρτησης *

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

Debate!

ΠΕΝΤΕ πολιτικοί αρχηγοί, επτά δημοσιογράφοι, δύο ώρες και κάτι τηλεοπτικής μετάδοσης από εννιά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας: Το ελληνικό debate αποτελεί αναμφίβολα μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Πρώτον, επειδή σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν θα διεξαχθεί γι΄ αυτές τις ευρωεκλογές debate σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών. Μόνον εμείς!

Και δεύτερον, επειδή σε καμιά χώρα του κόσμου δεν διεξάγεται η τηλεοπτική μονομαχία των πολιτικών αρχηγών με αυτήν τη διαδικασία.

Όπου διεξάγεται (γιατί υπάρχουν και χώρες που αρνούνται να υιοθετήσουν την πρακτική), η διαδικασία προβλέπει οι αρχηγοί (δύο ή περισσότεροι) να στέκουν ο ένας απέναντι στον άλλον, να διαλέγονται απευθείας, να ρωτούν τον αντίπαλο και να απαντούν στις ερωτήσεις του, με τους δημοσιογράφους (που ποτέ δεν είναι περισσότεροι από δύο, σπανίως τρεις) να διατηρούν έναν ρόλο δευτερεύοντα και υποβοηθητικό. Στη χώρα μάλιστα όπου το είδος γεννήθηκε, τις ΗΠΑ, εδώ και χρόνια δοκιμάζουν τρόπους άμεσης εμπλοκής πολιτών που θέτουν οι ίδιοι, είτε πρόσωπο με πρόσωπο είτε από μακριά, μέσω της τεχνολογίας, ερωτήματα στους υποψήφιους ηγέτες τους. Με στόχο να αξιοποιηθεί το τηλεοπτικό μέσο για να παρασυρθούν στον δημόσιο διάλογο, να παρακινηθούν να μετάσχουν στη δημόσια ζωή όσο γίνεται περισσότερα εκατομμύρια πολιτών, και προπάντων εκείνοι που, συνήθως, απέχουν, δεν διαβάζουν εφημερίδες, δεν παρακολουθούν δελτία ειδήσεων. «Με απαντήσεις των 90 ή 120 δευτερολέπτων- είχε πει ένας Αμερικανός ειδικός- αποκλείεται να γίνουν τα debates πεδία υψηλού επιπέδου πολιτικού διαλόγου. Αλλά δεν είναι αυτός ο προορισμός τους. Ο προορισμός τους είναι περισσότερο εκπαιδευτικός - να εντάξουν στον δημόσιο διάλογο ανθρώπους που βρίσκονται έξω από τα όριά του».

Εμείς μοιάζει να πηγαίνουμε κόντρα στο διεθνές ρεύμα: όλο και περισσότεροι δημοσιογράφοι, όλο και πιο αποστειρωμένες διαδικασίες, πολιτικοί που κρύβονται πίσω από μια διαδικασία που τους διασφαλίζει από κάθε κίνδυνο, από κάθε απρόοπτο και κανάλια που αντιλαμβάνονται το debate όχι ως μια στιγμή να ξεπληρώσουν στον δημόσιο χώρο ένα μέρος της υποχρέωσής τους για συμβολή στον δημόσιο διάλογο, αλλά ως έναν ηλίθιο ανταγωνισμό για τον προσπορισμό ψευδούς κύρους.

Άρχισε στραβά αυτή η ιστορία πριν από 20 ολόκληρα χρόνια, όταν, το φθινόπωρο του 1989, το πρώτο οιονεί debate made in Greece πήρε τη μορφή τριών παράλληλων συνεντεύξεων των τριών αρχηγών, σε τρεις αλληλοδιάδοχες μέρες, σε ένα κοινό πάνελ τριών δημοσιογράφων. Όσοι μετείχαμε σε εκείνη την πρώτη απόπειρα ελπίζαμε ότι αυτό θα ήταν ένα πρώτο βήμα προς μια πολιτικά ενήλικη χρήση της τηλεόρασης από την πολιτική. Δυστυχώς, 20 χρόνια αργότερα βρισκόμαστε ακόμη εκεί απ΄ όπου ξεκινήσαμε: πέντε παράλληλες συνεντεύξεις πέντε αρχηγών που, απλώς, κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλον.

Και σκέφτομαι ότι, αν ο λόγος που η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που κάνει σ΄ αυτές τις ευρωεκλογές debate είναι για να παρακινηθούν οι αποκαρδιωμένοι πολίτες της να μετάσχουν στις εκλογές, να εμπιστευθούν την πολιτική διαδικασία, θα χρειαστεί απόψε μεγάλη προσπάθεια και από τους 12 μετέχοντες ώστε το αποτέλεσμα να μην είναι το ακριβώς αντίθετο.

Καλή τους τύχη. Και μακάρι αυτή να είναι η τελευταία φορά...

Του Παύλου Τσίμα
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στην Εφημερίδα Τα Νέα στης 28 Μαΐο
υ 2009 στην σελίδα 8

Οι κανόνες του σημερινού debate

Στις 8 το βράδυ ξεκινά τηλεοπτική αναμέτρηση των πέντε πολιτικών αρχηγών ενόψει των ευρωεκλογών της 7ης Ιουνίου. Τη συζήτηση θα συντονίζει η Μαρία Χούκλη.

Ερωτήσεις θα υποβάλουν από το Mega η Όλγα Τρέμη, από τον ΑΝΤ1 ο Νίκος Ευαγγελάτος, από το Alter ο Ανδρέας Κωνσταντάτος, από τον Alpha ο Αντώνης Σρόιτερ, από το Star ο Αιμίλιος Λιάτσος και από το ΣΚΑΪ η Σία Κοσιώνη.

Οι θεματικές ενότητες θα είναι έξι. Κάθε ερώτηση θα διατυπώνεται σε 30'', ενώ ο πολιτικός αρχηγός θα έχει στη διάθεσή του 90'' για να απαντήσει. Η διευκρινιστική ερώτηση θα γίνεται εντός 30'' και η απάντηση θα δίδεται σε 1 λεπτό.

Οι θεματικές ενότητες είναι:

α) Ευρωπαϊκή Ένωση και Εξωτερική πολιτική

β) Οικονομία και Ανάπτυξη

γ) Κοινωνική πολιτική και εργασιακά ζητήματα

δ) Παιδεία

ε) Περιβάλλον

στ) Διακυβέρνηση και Δημόσια Διοίκηση

[via]

Αλλος ένας πολιτικός "διάλογος"....

Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Cern 30 April 2009 The Latest from the LHC-Final magnet for the Sector 3-4 repairs




The Latest from the LHC

The 53rd and final magnet for the Sector 3-4 repairs was lowered into the tunnel on Thursday, 30 April, marking the end of repair work above ground.

ή

Ο 53ος και τελικός μαγνήτης για τον τομέα 3-4 επισκευάστηκε και κατέβηκε στη σήραγγα στις 30 Απριλίου (Πέμπτη) , χαρακτηρίζοντας το τέλος της εργασίας των επισκευών επάνω από το έδαφος.

Τωρα η δουλειά μεταφέρετε στο τούνελ

The final magnet, a quadrupole magnet designed to focus the beam, was lowered and transported to Sector 3-4 on Thursday last week. With all the magnets now underground, work in the tunnel will be focused on connecting the magnets together, while on the surface teams will be shifting their attention to replenishing the LHC’s supply of spare magnets.


Now we will split our ‘troop’ into two parts", explains Lucio Rossi, Deputy Head of the Technology Department. "The main group will be directly involved in the tunnel to ramp up with interconnection work as fast as possible. The second group will rebuild our stock of spare magnets."

In total 53 magnets were removed from Sector 3-4. Sixteen magnets that sustained minimal damage were refurbished and put back into the tunnel. The remaining 37 were replaced by spares, depleting the number of reserve magnets to nearly zero. As Rossi explains, the last magnet to be lowered "is really one of the last magnets of our stock - we could say it is the spare of the spares."

"Most of the spare magnets were ready to be ‘cryostated’ - put onto the cryogenic cover - and tested before going down to the tunnel. The final magnet, however, was still unfinished. "One of the reasons it took so long is because the ‘cold mass’ – the magnet itself - still had to be completed", confirms Rossi.

Once all interconnection work is completed in the tunnel, work will continue on the surface to repair the remaining damaged Sector 3-4 magnets to be kept as spares. By the end of the year, 15 should have been completed.


Δείτε και το σχετικό Βιντεο εδώ

---------------------------------------------------------------------------------


##Στην δεξιά στήλη υπάρχει το εικονίδιοαν πατήσετε τα υπογραμμισμένα γράμματα "Πάτα εδώ για να δεις ολες τις δημοσιεύσης στα Ελληνικά " θα μεταφραστεί όλο το blog στα Ελληνικά αλλα με κάποια σφάλματα στα βίντεο ή σε κάποιες λέξης ορολογίας.Δεν είναι και η καλύτερης ποιότητας μετάφραση αλλά βοηθάει στην κατανόηση##

[via]

A new LHC 'video και μερική επεξήγηση

A new LHC 'video news' is now out on CERN's YouTube channel:

Δείτε το βίντεο στο YouTube.Αν και είναι στα αγγλικά και κάποιοι να μην καταλαβαίνετε τα πάντα η εικόνα από μόνη της λέει πολλά.



Με λίγα λόγια δείχνει την επιχείρηση που θα πάρουν τους μαγνήτες και τους αγωγούς(είναι αυτοι οι μπλε "σωλήνες" που στην πραγματικότητα λέγονται δίπολα-dipole) που είχαν την διαρροή πέρυσι τον Σεπτέμβριο( στις 19 του μήνα) και θα το κατεβάσουν κάτω από την γη(στο δακτυλίδι που έχει σχηματίσει ο επιταχυντής περιμέτρου 27 χιλιομέτρων) με έναν τεράστιο γερανό[πάνω από 100 μέτρα κάτω από το έδαφος θα φτάσει το κομμάτι αυτό..] Το κάθε κομμάτι ζυγίζει περίπου 33 Τόνους έχει 50 μέτρα μάκρος και είναι "γεμάτο" με την τελευταία τεχνολογία που υπάρχει στον πλανήτη (βίντεο 4,31 λεπτά και εξής)

Επίσης λέει ότι στο Cern θα αναπτυχθεί για πρώτη φορα τόσο ισχυρό μαγνητικό πεδίο, δηλαδη περίπου 8 Tesla και τόσο χαμηλή θερμοκρασία 1,9 βαθμούς
( Κέλβιν) πάνω απο το απόλυτο μηδεν δηλαδή -271,1 Βαθμοί Κελσίου(εμεις στο σώμα μας έχουμε 36,6 βαθμούς Κελσίου ή αλλιώς 309,6 βαθμούς Κέλβιν..).Δεν πρέπει να ξεχάσουμε οτι η χαμηλότερη θερμοκρασία στο σύμπαν μπορεί να φτάσει τους -273 Κελσίου(C) δηλαδή τους μηδέν Κέλβιν(μηδέν Κελβιν= απόλυτο μηδέν)..Γιαυτό άλλωστε δεν χρησιμοποιούν παγάκια(!!) για να ψύξουν τους αγωγούς αλλα το στοιχειο ήλιο(Ηe) σε υγρή μορφή.

Τέλος τα μεγάλα αυτά κομμάτια του αγωγού θέλουν περίπου 1 ώρα για να μεταφερθούν με το ειδικό αμαξίδιο σε κάθε τομέα του επιταχυντή.Και τα κομμάτια που πρέπει να κατέβουν στο τούνελ είναι πολλά..

Πάντως δουλεύουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα αφού κατάφεραν και τους εφτιαξαν και τους κατέβασαν όλους σε 8 περίπου μήνες.




Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Μάης του '68


Μάης του '68

Ο όρος Μάης του '68 (γνωστός και ως Γαλλικός Μάης) περιγράφει την πολιτική και κοινωνική αναταραχή που ξέσπασε στη Γαλλία κατά τη διάρκεια των μηνών Μαΐου-Ιουνίου του 1968. Τα γεγονότα ξεκίνησαν από κινητοποιήσεις των Γάλλων μαθητών και φοιτητών, επεκτάθηκαν με γενική απεργία των Γάλλων εργατών και τελικά οδήγησαν σε πολιτική και κοινωνική κρίση, που άρχισε να παίρνει διαστάσεις επανάστασης και οδήγησε στη διάλυση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης και την προκήρυξη εκλογών από τον τότε πρόεδρο Σαρλ Ντε Γκωλ.

Μερικοί φιλόσοφοι και ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι η εξέγερση ήταν το σημαντικότερο επαναστατικό γεγονός του 20ού αιώνα, επειδή δεν πραγματοποιήθηκε από μεμονωμένο πλήθος, όπως οι εργαζόμενοι ή οι φυλετικές μειονότητες, αλλά ήταν μια παλλαϊκή εξέγερση, άνευ φυλετικών, πολιτιστικών, ηλικιακών και κοινωνικών διακρίσεων.

Άρχισε ως σειρά απεργιών και καταλήψεων, που ξέσπασαν σε διάφορα πανεπιστήμια και γυμνάσια στο Παρίσι, μετά από τη διαμάχη με τους διοικητές των πανεπιστημίων και την αστυνομία. Οι προσπάθειες της κυβέρνησης του Σαρλ Ντε Γκωλ να λύσει τις απεργίες με τη δράση της αστυνομίας κατάφεραν μόνο να οξύνουν την κατάσταση περαιτέρω, οδηγώντας σε οδομαχίες με την αστυνομία στο Quartier Latin. Ακολούθησε γενική απεργία από τους σπουδαστές και απεργίες σε όλη τη Γαλλία από δέκα εκατομμύρια Γάλλους εργαζομένους, κατά προσέγγιση δύο τρίτα του γαλλικού εργατικού δυναμικού. Κατά συνέπεια, ο Σαρλ Ντε Γκωλ διέλυσε την Εθνοσυνέλευση και προκήρυξε νέες κοινοβουλευτικές εκλογές για τις 23 Ιουνίου 1968.

Η κυβέρνηση βρέθηκε υπό κατάρρευση, αλλά ο επαναστατικός αναβρασμός έπαψε να υπάρχει σχεδόν τόσο γρήγορα όσο προέκυψε. Οι εργαζόμενοι επέστρεψαν στις εργασίες τους, ωθημένοι από την Confédération Générale du Travail και το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, που είχε καταδικάσει την εξέγερση και δεν συμμετείχε. Όταν τελικά πραγματοποιήθηκαν εκλογές τον Ιούνιο, το κόμμα του Ντε Γκωλ προέκυψε ακόμα ισχυρότερο από πριν.

Τα γεγονότα μπορεί να κατέληξαν σε πολιτική αποτυχία, αλλά είχαν τεράστιες κοινωνικές συνέπειες: μπορεί να μη διήρκεσαν ένα μήνα, αλλά ο όρος Μάης του '68 έγινε συνώνυμο με την αλλαγή των κοινωνικών αξιών. Στη Γαλλία, θεωρείται ως σημείο-σταθμός για τη μετάβαση από το συντηρητισμό (θρησκεία, πατριωτισμός, σεβασμός στην εξουσία) στις φιλελεύθερες ιδέες (ισότητα, ανθρώπινα δικαιώματα, σεξουαλική απελευθέρωση). Στην Ευρώπη, αποτέλεσαν έμπνευση για παρόμοιους κοινωνικούς αγώνες αλλά και αφορμή για ρήξη ορισμένων κομματιών του σοσιαλιστικού κινήματος με τα παραδοσιακά κομμουνιστικά κόμματα.


Τα γεγονότα του Μαΐου

Μετά από μήνες συγκρούσεων μεταξύ των σπουδαστών και των Αρχών στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ στα περίχωρα του Παρισιού, το Πανεπιστήμιο έκλεισε στις 2 Μαΐου 1968 με λοκ άουτ από τη διεύθυνσή του. Οι σπουδαστές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης συναντήθηκαν στις 3 Μαΐου για να διαμαρτυρηθούν για το κλείσιμο και την ενδεχόμενη αποβολή φοιτητών της Ναντέρ.

Τη Δευτέρα, 6 Μαΐου, η Εθνική Ένωση Σπουδαστών -η μεγαλύτερη φοιτητική ένωση στη Γαλλία ακόμα και σήμερα- και η Ένωση των Πανεπιστημιακών Καθηγητών κάλεσε σε πορεία όσους ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για την εισβολή της αστυνομίας στη Σορβόνη. Στην πορεία κατέβηκαν περισσότεροι από 20.000 φοιτητές, καθηγητές και διάφοροι υποστηρικτές με κατεύθυνση τη Σορβόνη, που παρέμενε κλειστή από την αστυνομία, η οποία κινήθηκε εναντίον του πλήθους, που άρχισε να διαλύεται. Ακολούθησαν οδομαχίες, κατά τις οποίες οι διαδηλωτές έστηναν πρόχειρα οδοφράγματα και η αστυνομία απαντούσε με δακρυγόνα. Εκατοντάδες φοιτητές συνελήφθησαν.

Στις 6 Μαΐου στην απεργία μπήκαν και οι μαθητές των λυκείων, οι οποίοι την επόμενη ημέρα ενώθηκαν με φοιτητές, καθηγητές και νέους εργάτες και συγκεντρώθηκαν στην Αψίδα του Θριάμβου απαιτώντας:

  1. την απόσυρση όλων των ποινικών κατηγοριών εναντίον των συλληφθέντων φοιτητών
  2. την απόσυρση της αστυνομίας από το Πανεπιστήμιο και
  3. το άνοιγμα των Πανεπιστημίων της Ναντέρ και της Σορβόνης από τις Αρχές.

Οι διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν, αφού οι σπουδαστές γύρισαν στις πανεπιστημιουπόλεις, έπειτα από ψεύτικη αναφορά πως η κυβέρνηση δέχτηκε τα αιτήματα, ανακάλυψαν όμως ότι οι σχολές ήταν ακόμη κλειστές. Οι φοιτητές βρίσκονταν σε επαναστατικό πυρετό.

Την Παρασκευή 10 Μαΐου, ένα τεράστιο πλήθος μαζεύτηκε στην Αριστερή Όχθη (Rive Gauche) του Σηκουάνα. Όταν η αστυνομία τους εμπόδισε να διασχίσουν το ποτάμι, το πλήθος κατέφυγε σε οδοφράγματα κι η αστυνομία επιτέθηκε στις δυο τα ξημερώματα έπειτα από αποτυχημένες διαπραγματεύσεις. Οι οδομαχίες κράτησαν μέχρι το πρωί της επόμενης ημέρας, και προκάλεσαν εκατοντάδες τραυματισμούς και συλλήψεις. Τα γεγονότα μεταδίδοντας απευθείας από το ραδιόφωνο, ενώ την επόμενη ημέρα προβάλλονταν πλάνα στην τηλεόραση.

Η σκληρή αντίδραση της κυβέρνησης προκάλεσε κύμα αλληλεγγύης για τους απεργούς, ενώ πολλοί γνωστοί Γάλλοι τραγουδιστές και ποιητές ενστερνίστηκαν τις επαναστατικές ιδέες μετά την αποκάλυψη των αστυνομικών βιαιοτήτων. Το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα υποστήριξε απρόθυμα τους σπουδαστές, τους οποίους θεωρούσε τυχοδιώκτες και αναρχικούς, και οι σημαντικότερες Αριστερές Ομοσπονδίες, η Γενική Εργατική Συνομοσπονδία (Confédération Générale du Travail) και ο Σύνδεσμος Μηχανικών κάλεσαν σε μια ημέρα γενικής απεργίας και πορείας τη Δευτέρα 13 Μαΐου.

Εκείνη την ημέρα, πάνω από ένα εκατομμύριο πολιτών βγήκε στην πορεία στους δρόμους του Παρισιού. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Ζωρζ Πομπιντού ανήγγειλε την απελευθέρωση των κρατουμένων και την επαναλειτουργία της Σορβόνης. Το κύμα των απεργιών εντούτοις δεν υποχώρησε, παρά το πλήθος εξοργίστηκε περισσότερο.

Όταν ξανάνοιξε η Σορβόνη, οι σπουδαστές την κατέλαβαν και την ανακήρυξαν αυτόνομο «λαϊκό πανεπιστήμιο». Περίπου 401 λαϊκές «επιτροπές δράσης» συστάθηκαν στο Παρίσι και αλλού στις εβδομάδες που ακολούθησαν για να εκφράσουν τις διαμαρτυρίες ενάντια στην κυβέρνηση και τη γαλλική κοινωνία.

Στις επόμενες ημέρες, οι εργαζόμενοι άρχισαν να κάνουν κατάληψη στα εργοστάσια, ξεκινώντας με μια καθιστική διαμαρτυρία στις αεροπορικές εγκαταστάσεις κοντά στη Νάντη στις 14 Μαΐου, κατόπιν με μια άλλη απεργία σε εργοστάσιο συναρμολόγησης της Renault κοντά στη Ρουέν, η οποία επεκτάθηκε στα κατασκευαστικά εργοστάσια της Renault στην κοιλάδα του Σηκουάνα και στο παρισινό προάστιο Βoulogne-Billancourt. Μέχρι τις 16 Μαΐου οι εργαζόμενοι είχαν καταλάβει περίπου πενήντα εργοστάσια και μέχρι τις 17 Μαΐου 200.000 εργαζόμενοι απεργούσαν. Ο αριθμός αυτός διογκώθηκε σε δύο εκατομμύρια εργαζομένους την επόμενη ημέρα και έπειτα δέκα εκατομμύρια. Κατά προσέγγιση δηλαδή τα δύο τρίτα του γαλλικού εργατικού δυναμικού βρίσκονταν σε απεργία την εβδομάδα που ακολούθησε.

Αυτές οι απεργίες δεν καθοδηγήθηκαν από την Εργατική Ένωση, αντιθέτως έγινε προσπάθεια να κατευθυνθούν οι διαμαρτυρίες σε ζητήματα όπως υψηλότερες αμοιβές και άλλες οικονομικές απαιτήσεις. Οι εργαζόμενοι υπέβαλαν ένα ευρύτερο, πιο πολιτικό και ριζοσπαστικότερο αίτημα, απαιτώντας την παραίτηση της κυβέρνησης και του Προέδρου Σαρλ Ντε Γκωλ και, σε μερικές περιπτώσεις, προσπάθησαν να αναλάβουν την αυτοδιοίκηση των εργοστασίων όπου δούλευαν. Όταν η ηγεσία των εργατικών συνδικάτων διαπραγματεύτηκε με τις Ενώσεις των μεγαλύτερων εργοδοτών μια αύξηση 35% στο βασικό μισθό, μια αύξηση μισθών 7% και το μισό των κανονικών μισθών για τις ημέρες της απεργίας, οι εργαζόμενοι που είχαν καταλάβει τα εργοστάσια αρνήθηκαν να επιστρέψουν στις θέσεις τους, αν και αυτή η συμφωνία ήταν καλύτερη από ό,τι θα μπορούσαν να έχουν λάβει έναν μόνο μήνα νωρίτερα.

Στις 30 Μαΐου εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές, καθοδηγούμενοι από την Εργατική Ομοσοπονδία, βαδίζουν στους δρόμους του Παρισιού, φωνάζοντας "Αντίο, Ντε Γκ

ωλ!"

Ενώ η κυβέρνηση έμοιαζε να είναι υπό κατάρρευση, ο Σαρλ Ντε Γκωλ επέλεξε να μην πει το αντίο, ωστόσο αναγκάστηκε να κρυφτεί και υπήρχε έτοιμο σχέδιο για τη φυγάδευσή του από τη χώρα. Αφού εξασφάλισε ότι διέθετε υπολογίσιμο αριθμό στρατιωτικών μονάδων για να τον καλύψουν, βγήκε την επόμενη ημέρα στο ραδιόφωνο -καθώς η Εθνική Τηλεόραση βρισκόταν σε απεργία- και ανήγγειλε τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης και εκλογές που θα γίνονταν στις 23 Ιουνίου. Διέταξε τους εργαζομένους να επιστρέψουν στην εργασία τους, απειλώντας να κηρύξει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Τα γεγονότα του Ιουνίου

Από εκείνη τη χρονική στιγμή και έπειτα το επαναστατικό

αίσθημα των σπουδαστών και των εργαζομένων εξασθένισε. Οι εργαζόμενοι επέστρεψαν βαθμιαία στις εργασίες τους, ενώ άλλα εργοστάσια εκκενώθηκαν βίαια από την αστυνομία. Η Εθνική Ένωση Σπουδαστών ματαίωσε τις δημόσιες διαμαρτυρίες. Η κυβέρνηση κατάργησε διάφορες αριστερές οργανώσεις. Η αστυνομία επανέκτησε υπό τον έλεγχό της τη Σορβόννη στις 16 Ιουνίου, ενώ ο Σαρλ Ντε Γκωλ θριάμβευσε στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν τον Ιούνιο και η κρίση έλαβε τέλος.


Ο Μάης του '68 σε διεθνές πλαίσιο

Ο Μάης του '68 δεν ήταν μια μεμονωμένη «γαλλική υπόθεση». Αντίθετα, υπήρξαν διαμαρτυρίες φοιτητών σε όλο τον κόσμο.

Τα γεγονότα προηγήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν ο Πρόεδρος Λίντον Τζόνσον αποσύρθηκε από την προεδρική εκστρατεία το Μάρτιο του 1968, λόγω της αυξανόμενης λαϊκής διαμαρτυρίας. Ακολούθησε στις 4 Απριλίου η δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και η φοιτητική κατάληψη και το κλείσιμο του Πανεπιστημίου Κολούμπια στις 23 Απριλίου.

Στο Μεξικό, τη νύχτα της 2ης Οκτωβρίου 1968, μια πορεία σπουδαστών τελείωσε μέσα σε έναν καταιγισμό σφαιρών στην Plaza de las Tres Culturas στο Tlatelolco, στην Πόλη του Μεξικού, δέκα μέρες πριν τους Ολυμπιακούς του 1968.

Τα φοιτητικά κινήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία ήταν απομονωμένα από την εργατική τάξη, αλλά στην Ιταλία και στην Αργεντινή και οι εργαζόμενοι ένωσαν τις δυνάμεις τους στις προσπάθειες να δημιουργηθεί μια ριζικά διαφορετική κοινωνία.

Στο Βέλγιο, φοιτητές από το φλαμανδικό πανεπιστήμιο Katholieke Universiteit Leuven διαμαρτυρήθηκαν ενάντια στην επιβολή της γαλλικής γλώσσας στο πανεπιστήμιο, κάτι που οδήηγησε στη δημιουργία ξεχωριστού γαλλόφωνου πανεπιστημίου (Université catholique de Louvain).

Στην Ανατολική Ευρώπη, φοιτητές στην Πολωνία και στη Γιουγκοσλαβία διαμαρτυρήθηκαν εναντίον της περιστολής της ελευθερίας του λόγου από το κομουνιστικό καθεστώς ενώ στην Τσεχοσλοβακία η Άνοιξη της Πράγας διεύρυνε τα πολιτικά δικαιώματα μέχρι την καταστολή της από τη Σοβιετική Ένωση και τους συμμάχους της από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.

Πολλοί φοιτητές επίσης ασχολήθηκαν με τα ζητήματα του "Τρίτου Κόσμου". Δημιουργήθηκαν σοσιαλιστικά κινήματα με αναφορές στην Κούβα, το Βιετνάμ και την Κίνα, αναδεικνύοντας προσωπικότητες όπως ο Φιντέλ Κάστρο, ο Τσε Γκεβάρα και ο Μάο Τσε Τουνγκ.



Συνθήματα


  1. Il est interdit d'interdire.
  2. Pouvoir à l'Imagination
  3. Soyez réalistes, demandez l'impossible.
  4. Lisez moins, vivez plus.
  5. On achète ton bonheur. Vole-le.

Απο τα Γαλλικά στα Ελληνικά

  1. Απαγορεύεται το απαγορεύεται.
  2. Η Φαντασία στην Εξουσία
  3. Να 'στε ρεαλιστές, ζητήστε το αδύνατο.
  4. Διαβάστε λιγότερο, ζήστε περισσότερο .
  5. Αγοράζουν την ευτυχία σου... Κλέψ' την.
Υπάρχουν και άλλα πολλα.

[via],[via]

Δειτε φωτογραφίες της Εποχής εδώ και εδώ,

Ακόμα υπάρχουν και αφίσες εδώ


ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΝΙΚΗΘΗΚΑΝ...

Καλό μήνα σε όλους και να μην ξεχάσουμε να πούμε ενα μεγάλο ευχαριστώ (και ας μην το ακούνε) σε αυτους που "κατεκτησαν" αυτά για εμάς.Αυτοι ηταν στους δρόμους και όχι στους καναπέδες μπροστα στην Τηλεόραση οπως καταντήσαμε σήμερα εμείς οι σύγχρονοι επαναστάτες...